Misschien heb je de aflevering van factcheckers gezien, waar coaches niet in een bijzonder goed daglicht werden gesteld. Eén van de conclusies was dat een aantal coaches ‘depressies’ zouden behandelen, wat enkel professionele psychologen/psychiaters mogen doen.
Pas op: ik vind de ‘factcheckers’ fantastisch. Zij toonden aan dat een vaatwasser minder water verbruikt dan een reguliere vaat. Weg schuldgevoel voor eens en voor altijd.
Vanuit mijn academische opleiding als kinesitherapeut, heb ik echter ook geleerd om altijd even te kijken naar welke methoden er aan de basis liggen van het onderzoek waaruit dan de conclusie wordt getrokken. In dit geval belden ze 24 coaches, wat een zeer kleine proefgroep is, met de vraag of ze met een depressie terecht konden bij hen.
Tien van de 24 coaches, antwoorden positief op deze vraag. Ok, dit is inderdaad verontrustend. Want als er iets is dat je leert bij een degelijke coach-opleiding is wat het werkgebied is van een coach en wat niet. Coaches behandelen geen mensen met tekens van een klinische depressie!
Vervolgens gingen ze dan met een verborgen camera filmen bij deze selecte groep van coaches, die eigenlijk al een dikke onvoldoende haalde bij de basiscompetentie van een coach: ken je werkterrein! Dat je dan schrijnende gesprekken en taferelen ziet optreden, is niet zo verwonderend natuurlijk.
Stel je de volgende fictieve vergelijking voor. Je stelt aan 30 mannen de volgende twee vragen: voel je jezelf verheven boven je vrouw en is geweld in het huwelijk gerechtvaardigd in sommige gevallen? Stel 5 mannen antwoorden positief op deze vragen. Vervolgens hang je verborgen camera’s neer in hun huizen om tot de conclusie te komen dat een deel van de mannen (je zegt nu niets meer over de grootte van je testgroep) onrespectvol gedrag vertoont t.o.v. hun partners.
Vervolgens is een take-away message van de reportage dat “Alles wat te maken heeft met mentale gezondheid moet behandeld worden binnen de geestelijkegezondheidszorgberoepen (onthoudt dit woord, daar win je scrabble mee), zoals de klinisch psychologen, de klinisch orthopedagogen en artsen”. Maar dit is terug verwarrend, want nu gaat het weer over ‘alles wat te maken heeft met mentale gezondheid en niet meer over patiënten met de specifieke klinische diagnose van een depressie.
En in de plaats van meer duidelijkheid te scheppen voor de kijker: “welke vragen kan ik stellen om de kwaliteit van een coach in te kunnen schatten? Bij welke problematieken kan een coach helpen en wanneer niet?” ontstaat er juist meer onzekerheid en wantrouwen. En laat dit nu net niet handig zijn als je al niet goed in je vel zit.
Helaas zijn er voldoende mensen met mentale problemen. Er moet misschien inderdaad een beter kader komen en coaches die wanpraktijken toepassen zonder enige kennis van zaken, moeten eruit. Maar laten we niet alles op dezelfde hoop gooien. De meeste coaches, psychologen, psychiaters doen goed werk en zijn heel hard nodig de dag van vandaag en ze bereiken vooral nog betere resultaten als ze samenwerken!
Ben je op zoek naar een goede coach? Deze 3 zaken kunnen je alvast helpen:
- Kijk naar de achtergrond van de coach. Welke coach-opleiding heeft hij/zij gevolgd? Heeft deze persoon ervaring met jouw specifieke problematiek? Volgt de coach regelmatig bijscholingen?
- Bij specifieke problematieken zoals bij stress- en burn-out kan je nagaan of de coach is aangesloten bij een specifieke, erkende beroepsvereniging, zoals bijvoorbeeld de vereniging van Erkende Stress- en Burn-outcoaches (VESB), …
- Kijk of het klikt. Veel coaches bieden een gratis kennismakingsgesprek aan. Je coach kan geweldige competenties hebben, maar als jij hem/haar niet kan luchten, is de kans klein dat het een geweldig traject wordt. (Ps: een goede coach is een professional en moet niet je vriend worden. Hij/zij gaat je met momenten uit je comfort-zone halen en het gaat niet altijd tof zijn op de korte termijn, maar op lange termijn gaat het je juist wel helpen om dichter te komen bij het leven dat jij wil).
- (Je kan altijd vragen of je bij hen terecht kan met een klinische depressie, perfect selectiecriterium:)).
Tot slot: er zijn maar teveel coaches als er (te) weinig mensen zouden zijn met mentale problemen en voorlopig zijn we daar helaas nog niet?
