Dit weekend was het blijkbaar het weekend van de klant. Eigenlijk had ik het eerst helemaal niet door. Gisteren kreeg ik in de winkel, zonder verdere uitleg, een stuk chocolade toegestopt. Ik weet nog dat ik even naar de vervaldatum keek om te zien of ze er misschien vanaf moesten:). Vandaag vroegen ze in een andere winkel met een pokerface of ik een gratis redbull wou. Het was pas toen mijn vrouw met een gratis muts thuis kwam, dat mijn euro viel. Goed bedoelde acties ongetwijfeld, maar het is nu niet dat ik me als klant in de bloemetjes gezet voelde.
Zo gaat het vaak ook in gesprekken. Je zegt of bedoelt het misschien wel goed, maar je woorden missen totaal hun doel. We praten vaak de hele dag, maar staan er veel te weinig bij stil wat we precies met het gesprek willen bereiken: willen we iets praktisch afstemmen, willen we meer duidelijkheid over een situatie, willen we ons gehoord en begrepen voelen, willen we de connectie versterken?
Goede gesprekken zijn doorgaans gesprekken waarbij beide partners hetzelfde doel hebben. Samen iets praktisch afstemmen en kunnen beslissen, kan zeer veel voldoening geven. Het gaat echter vaak mis als de ene persoon gewoon iets praktisch wil afstemmen, maar de andere persoon wil weten of de relatie en de connectie nog goed zitten of wil gehoord en erkend worden in zijn of haar emoties. Wanneer dit gebeurt, ontstaan gesprekken, die iedereen zo hard herkent, maar waar niemand echt gelukkig van wordt.
Stel je, totaal fictief voor, dat je partner voor een week naar het buitenland moet. Eerlijk gezegd zie je er best tegenop om heel de week door te komen nu het op je werk net druk is en je ook nog eens de zorg van twee jonge kinderen op moet nemen. Ergens wil je graag laten voelen dat je dit best zwaar vindt en wil je vooral dat dit gevoel erkend wordt, maar je bent een man, dus dit is het laatste wat je zegt:). In de plaats daarvan vraag je: “Moet je nu alweer naar het buitenland’, “Was het niet eens de beurt aan je collega’ Fien’ om naar het buitenland te gaan?”. En als je al iets zegt over het feit dat je er best tegenop ziet, doe je dit natuurlijk met een sarcastische ondertoon: “Mevrouw gaat weer een week op restaurant om te ‘bonden’ met het team.
Daarom is het zo nuttig dat we beter leren onze behoeften en verlangens aan te geven, maar misschien nog wel belangrijker dat we leren luisteren en vooral naar datgene wat niet gezegd wordt. Wanneer dit lukt ontstaat vaak oprechte verbinding en dan is wereldvrede weer een stapje dichterbij.
Wil jij bijdragen aan wereldvrede, dan is onze opleiding ‘Communicatie zonder frustratie‘ zeker een aanrader.
