Laatst gingen we brunchen bij vrienden in de buurt. De droogte had flink huisgehouden in hun aangelegde tuin. Buiten het talrijk aanwezige onkruid, was er nog weinig groen in hun gazon te bespeuren. Kijkend naar dit gazon, begon ik al terug een beetje fierder te worden op onze toegetakelde ‘pelouse’. Mijn trots werd echter snel de kop ingedrukt toen mijn vrouw zei: “Ons gras ziet er niet beter uit.” Wel dus!
 
Vroeger was dit het: je vergeleek jezelf met de mensen in je eigen sociale netwerk: waar je op vakantie ging, welke auto je had, de hapjes op je trouwfeest, welke talenten je had, … Jezelf vergelijken met anderen is niet de weg die ik zou inslaan, want eigenlijk word je hier nooit gelukkig van, maar vroeger was het tenminste een eerlijkere strijd omdat je je niet direct moest meten met heel de wereld. Ok, ik besef dat ik nu als een bompa klink, maar ik ga mijn punt nog maken, beloofd.
 
Een andere voorbeeld. Toen mijn dochter 3 jaar was, was ze helemaal in de ban van de film “ballerina”. Met een zelfgefabriceerde tutu en haar haren strak in een dotje gebonden (deed ze ook zelf), danste ze alsof haar leven er vanaf hing. Toen ze een optreden voor ons gaf in onze living, was ik zo fier en zwaar onder de indruk. Een tijd later zag ik een filmpje op instagram voorbij komen van een 3-jarig meisje die flik-flaks integreerde in een prachtige vormgegeven choreografie. 
 
Hieronder volgt geen preek over hoe nefast social media wel is voor ons zelfbeeld. Ik heb in de korte tijd dat ik op Instagram zit juist ook al heel interessante personen ontdekt en ben al enorm geïnspireerd geraakt, maar er schuilt echter ook een gevaar in. Gelukkig heb jij de keuze: laat je je inspireren of intimideren. Kijk gerust naar de mensen die al fantastische dingen bereikt hebben. Wie doet er misschien iets dat jij ook graag zou willen doen? Misschien geeft die persoon zelfs tips over hoe je jouw droom kan waarmaken.

Laat je echter niet intimideren door het feit dat zij misschien al veel verder staan en weet dat je niet altijd het hele plaatje te zien krijgt. Dus, schrijf je eigen avontuur en doe het op jouw manier, op jouw tempo en geniet vooral van de weg ernaar toe. En als je iets ziet, vraag jezelf dan bewust af: wil ik me laten inspireren of intimideren? En als je niet gelukkig wordt van wat je ziet, stop je gewoon met ernaar te kijken. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *