| Zoals jullie ondertussen weten verblijf ik nog steeds met mijn gezin in Barcelona voor een buitenlands avontuur. In de vorige blogpost konden jullie lezen hoe ik me niet helemaal goed voelde in de locale Crossfit hier. Ik twijfelde of ik moest volharden of juist mijn gevoel moest volgen en op zoek gaan naar een nieuwe crossfit. Wat mij, niet alleen nu, maar ook bij moeilijke, grotere beslissingen in het verleden, heeft geholpen is om meer inzicht te krijgen in de volgende twee termen: moed en doorzettingsvermorgen. Het lijken voor velen misschien synoniemen van elkaar, maar ze verschillen wel degelijk. In de volgende paragrafen leg ik jullie het verschil uit en geef ik jullie een handleiding die kan helpen bij het nemen van moeilijke beslissingen. Doorzettingsvermogen Laten we beginnen bij doorzettingsvermogen. Doorzettingsvermogen is de vastberadenheid om een doel te bereiken, ondanks obstakels, tegenslagen of moeilijkheden. Toen ik 10 jaar was en al een heel aantal hobbies had geprobeerd, wou ik heel graag karate doen. Mijn verlangen werd deels gevoed omdat ik heel graag een Power Ranger wou zijn en voor de kenners, ja de ‘Groene Power Ranger’ die daarna de ‘Witte Power Ranger’ werd:). Na ontzettend veel zeuren bij mijn ouders, stonden ze dit toe. Er was slechts één belangrijke voorwaarde: ik zou minstens één seizoen afmaken. Wat vond ik het geweldig. Elke sessie leerde ik nieuwe dingen bij en zonder zeuren, door weer en wind was ik elke training aanwezig. Maar in de puberteit was het soms moeilijker. De trainingen waren ook op vrijdagavond en terwijl al mijn vrienden naar het jeugdhuis gingen, ging ik trainen. Hier had ik doorzettingsvermogen nodig. Maar wat ben ik blij dat ik heb volgehouden. Karate heeft me zoveel gebracht: zelfvertrouwen, discipline, respect en enorm veel plezier. Zelfs mijn skills als lesgever vonden hier hun oorsprong. In het verleden zijn er echter ook momenten geweest dat ik mijn ondertussen zo vertrouwde doorzettingsvermogen gebruikte in situaties waar ik geen voldoening of plezier uithaalde. Voor de relatie met mijn vrouw, zat ik in een relatie die veel minder goed voelde. De relatie was niet slecht, maar we groeiden niet samen en konden, met uitzondering van de eerste jaren, niet echt bij elkaar terecht. Op het einde leefden we ook eerder naast elkaar i.p.v. met elkaar. Maar ik hield vol, want dat had ik geleerd en was een eigenschap waarvoor ik meermaals werd geprezen in het verleden. En uiteindelijk help je hier niemand mee, want een relatie die voor jou als een zes op tien voelt, zal ook door de ander niet als fantastisch worden ervaren. Wanneer je op een pad zit dat je energie kost, maar waarbij je niet groeit en waar je hart niet gelukkig van wordt, dan heb je moed nodig. Je hebt moed nodig om die moeilijke keuze te maken en ondanks alle mogelijke negatieve gevolgen toch de stekker eruit te trekken. Het gevaar van volharden in deze situatie is dat je steeds kleiner wordt. Vervolgens wordt het ook steeds moeilijker om die moeilijke beslissing te nemen en om vervolgens om te gaan met de moeilijke gevolgen van die bepaalde keuze. Volharden op een pad dat niet het jouwe is, is niet nobel. Vaak zijn fysieke klachten of een burn-out gevolg. Moed De laatste jaren ben ik beter geworden in het nemen van moedige beslissingen: – Ik ben gestopt als kinesitherapeut van de Vlaamse Atletiek Liga en ging dus ook niet meer mee op buitenlandse stages. Ik merkte namelijk dat ik er steeds minder voldoening uithaalde en dat ik mijn tijd en vakanties met mijn gezin niet meer wou opofferen. – Ik ben gestart met GELUKSKINE, ondanks dat ik geen idee had of hier wel iemand op zat te wachten. – Ik ben gestopt als lesgever in het Postgraduaat Manuele therapie aan de KU Leuven omdat ik niet meer kon lesgeven met mijn goede vriend en medeoprichter van GELUKSKINE Wannes. Dit samen mogen doen met Wannes maakte het voor mij net zo leuk en de moeite waard. – Recent gaf ik mijn ontslag in het UZ Leuven omdat, ondanks de fantastische jaren die ik er beleefde, de setting niet meer aansloot bij wie ik ben geworden als persoon. Bij elk van deze belissingen kwam er ook een stemmetje in mijn hoofd. Het stemmetje van: “Wat als…”. – Wat als ik het lesgeven ga missen? – Wat als er geen atleten meer naar me toe komen wanneer ik mijn expertise op stages niet kan tonen? – Wat als er niemand zit te wachten op GELUKSKINE en het één grote flop wordt? – Wat als het niet beter is op de nieuwe plaats waar ik ga werken? Dit is het stemmetje van het EGO. Deze stem wil je beschermen. Je weet immers wat je hebt en niet wat je mist. Deze stem komt voort uit angst en hoe goed bedoeld ook, staat deze stem ons vaak in de weg om onze dromen na te jagen en ons mooiste leven te leiden. Dus stel jezelf bij een moeilijke beslissing deze vraag eens: – Wat als het wel allemaal lukt? – Welke mooie gevolgen zouden er kunnen voortkomen uit deze moeilijke keuze? – En wat is het gevaar van deze moeilijke keuze NIET te maken op de lange termijn, voor mezelf en voor mijn omgeving? – Is het nodig om in jouw situatie te volharden of heb ik een moedige keuze te maken? Terug naar de Crossfit dan. Ik besloot de handdoek in de ring te gooien, mijn geld terug te vragen en op zoek te gaan naar een andere Crossfit. Dit koste me exact 3 minuten moed om de situatie aan te kaarten en uit te leggen, maar ondertussen train ik met ongeloofelijk veel plezier in een nieuwe Crossfit waar ik al fantastische mensen leerden kennen en waar er wel tegen me gesproken wordt :). |
Schrijf je nu in voor onze
‘GELUKSGAZET’
Wij gaan voor een glimlach en inspiratie in jouw mailbox.
Verwacht geen saaie nieuwsbrieven, maar inspiratie en groei
waar je oprecht gelukkiger van wordt!
